BonkersFest: ένα φεστιβάλ από τρελούς για τρελούς!

BONKERSFEST! Mad doings in Camberwell!
Sat 2nd june

http://www.bonkersf est.com

Mental health arts charity Creative Routes ("run by the mad for the mad") is
once again holding its unique one-day arts and music festival Bonkersfest!
this year on June 2, midday-9pm, on Camberwell Green. The event, which
"celebrates madness, creativity and individuality" , was a huge success last
year, and this year it promises to be even bigger and better, with the very
best in live music, theatre, comedy, dance, samba, performances and a whole
host of highly original art happenings from the mad world and beyond. To help
make the event a success, Creative Routes is looking for a team of volunteers
to help out in any one of many ways: stewarding, programme distribution,
information stall workers and people to help out in the different zones: main
stage, theatre tent, therapies tent, stalls area etc.

If you would like to be a part of this unique event, please get in touch with
Ollie at the Creative Routes office on 0207 3583138 or by email,
ollie@creative- routes.org. It would be very helpful, but not essential, if
people could come to a volunteer induction day this Thursday May 24th at
Camberwell Leisure Centre from 6pm. Please phone to confirm if you can come
to this. Refreshments provided!

Creative Routes
e-mail: info@creative- routes.org
www: http://www.creative -routes.org

technorati tags:bonkersfest, creative, festival, UK

Blogged with Flock

2 Εκδηλώσεις γιά οσους και όσες θα είναι το καλοκαίρι στην Αγγλία

Schizophrenia: A New Way of Thinking

CASL (Campaign for the Abolition of the Schizophrenia Label)

In conjunction with The Hearing Voices Network, Family Tree & Asylum Magazine

Present -- Schizophrenia: A New Way of Thinking

A one day International Conference

Date: September 11th 2007

Venue: Thornton Hall, (Torintone Suite), Thornton Hough, Wirral.

Chair Brian Langshaw - Liverpool John Moores University

CONFIRMED SPEAKERS

Peter Bullimore Paranoia Network

Professor Richard Bentall University of Bangor

Susie Crooks The Lighthouse Project (New Zealand)

Jacqui Dillon Hearing Voices Network (National Chair)

Paul Hammersley University of Manchester

Lucy Johnstone University of Bristol

Professor David Kingdon University of Southampton

Dr John Read University of Auckland

Key note Speakers - Professor Marius Romme and Dr Sandra Escher

Costs per delegate

1. Cost per delegate - £160

2. Early bird rate (booking before July 7th 2007) - £130

3. Cost for service users/carers - £60 (limited places available)

For further information please contact Family Tree:

Telephone numbers: 0151 488 7708 ext 3843 (office hours) & 0151 200 1355
(outside of office hours).

Email: family.tree@ cwpnt.nhs. uk

Postal address: Family Tree, The Stein Centre, St Catherine--s Hospital,
Church Road, Birkenhead, Wirral. CH42 0LQ.

Agenda

9.00 - 9.30 - Coffee and registration

9.30 -- 9.45 Welcome & introduction to the conference:

Brian Langshaw & Paul Hammersley

9.45 -- 10. 15 The Hearing Voices Network. - Jacqui Dillon

10.15 -- 11.00 Historical background to schizophrenia.

- Professor Richard Bentall

11.00 -- 11.30 New Zealand experience (The Lighthouse project)

- Susie Crooks

11.30 - 12.00 - Coffee break

12.00 -- 12.30 Service Users accounts. - Peter Bullimore

12.30 -- 1.15 Why modern psychiatry doesn--t work--

-- Lucy Johnstone

1.15 -- 2.15 - Lunch (hot & cold buffet)

2.15 -- 3.00 How the medical model and the schizophrenia label

increase prejudice-- -- Dr John Read

3.00 - 3.20 A carers account (Family Tree) -- speaker to be
confirmed

3.20 -- 4.00 Should we rename schizophrenia or can we abolish the
concept altogether-- - Professor David Kingdon

4.00 -- 4.30 - Coffee Break

4.30 -- 5.30 Keynote and question panel -- Why children and adults

recover from their distress about voices outside of psychiatry.

- Professor Marius Romme & Dr Sondra Escher

technorati tags:CASL, schizophrenia, conference, UK

Blogged with Flock

Παρέμβαση για το βιβλίο ιστορίας

Βιβλίο ιστορίας ή βιβλίο υστερίας;

σχόλιο: για το βιβλίο ιστορίας της στ' δημοτικού πολλά έχουν γραφτεί στη δημόσια σφαίρα της ελλάδας, και το παρόν ιστολόγιο δεν είχε ασχοληθεί, επιλέγοντας να αφήσει τα πνεύματα να ησυχάσουν λίγο, και να δουν οι άνθρωποι με πιο ηρεμο νου την υπόθεση. Τώρα αναδημοσιεύεται ένα άρθρο του καθηγητή περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Αλ. Γεωργόπουλου στο οικολογικό επριοδικό Εν Οίκω, που δίνει μια πολύ σωστή άποψη, την οποία προσυπογράφουμε.

Η διαμάχη που ξέσπασε γύρω από το βιβλίο της ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού δεν είναι καινούργια. Έχει ξαναεμφανιστεί στο παρελθόν, με αφορμή τη συγγραφή άλλων διδακτικών βιβλίων, που κρίθηκαν «αντεθνικά» ή ακόμη και αντιχριστιανικά (ανέφεραν τη δαρβινική θεωρία).

Οφείλουμε να δηλώσουμε εξαρχής ότι το τωρινό βιβλίο συνιστά ένα ουσιαστικό και αναγκαίο βήμα για τη συγγραφή μιας πιο ορθολογικής και εκσυγχρονισμένης εκδοχής της επίσημης εθνικής (πάλι) ιστορίας. Κατά συνέπεια, όλος αυτός ο ορυμαγδός των τελευταίων μηνών μπορεί να μην έχει αντικείμενο άλλο από τον τρόμο για τον πιθανό αφελληνισμό μας (για να γίνουμε τι; Αυτό δεν διευκρινίζεται).

Οι πρωταγωνιστές

Η διαφορά ίσως της τωρινής διαμάχης έγκειται στο ότι ενώ για τα προηγούμενα βιβλία η διαχωριστική γραμμή των αντιπάλων απόψεων ήταν η ίδια που χώριζε δεξιά από αριστερά, τώρα, στο μέτωπο των πολέμιων του βιβλίου αυτού συνωθούνται (για πολλοστή φορά μετά το ζήτημα για το όνομα της FYROM, την κρίση στα Ίμια, την επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Σερβία κ.α.) ακροδεξιοί με αριστερούς, αμφότεροι υπεραμυνόμενοι της εθνικής ιστορικής μνήμης.

Η λειψή δημοκρατική κουλτούρα μας

Η αξιοπρεπής διαχείριση μιας διχογνωμίας είναι δείκτης ποιότητας της πολιτικής ζωής ενός τόπου. Όμως οι ανοιχτές απειλές («κρεμάστε τους!») οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και τα ειρωνικά σχόλια («συνοικιακοί επιστήμονες»), που συνόδευσαν αυτή την πολιτική αντιπαράθεση (και μάλιστα πολλές φορές από ακαδημαϊκούς), δείχνουν πως, αντί να αποδεχόμαστε την ετερότητα βάσει του dictum του Βολταίρου «διαφωνώ με όσα λες αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμά σου να τα λες έως θανάτου», εμφορούμαστε από το μισαλλόδοξο «διαφωνώ με όσα λες (…) έως θανάτου (σου)». Επί πλέον, αυτή η ένταση αποσπά την προσοχή από την ουσία του θέματος.

Οι ειδικοί και το ευρύ κοινό

Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε πως για το βιβλίο μπορούν να εκφέρουν γνώμη μόνον οι ειδικοί. Πιθανότατα να ισχύει αυτό για ένα βιβλίο μαθηματικών αλλά εδώ δεν έχουμε μόνο ένα γνωστικό ζήτημα αλλά και τις αξεδιάλυτα συνυφασμένες με αυτό αξίες (ταυτότητα κλπ) οπότε η εμπλοκή του κοινού είναι αναπόφευκτη. Και αυτό δεν είναι αναγκαστικά κατακριτέο. Με τον ίδιο τρόπο που η ειρήνη είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στα χέρια των πολιτικών και των στρατηγών έτσι και η ιστορία ως γνώση (αλλά και οι εγγεγραμμένες αξίες μέσα της) δεν μπορεί να μείνει αποκλειστικά στα χέρια των πανεπιστημιακών και του υπουργείου. Ατυχώς, το αξίωμα αυτό προϋποθέτει μια κουλτούρα πολιτικής ωριμότητας (αυτοπεποίθηση, δυνατότητα διάκρισης μύθων και πραγματικότητας, βούληση για αυτοκριτική) που κατά πάσα πιθανότητα λείπει σήμερα από την ελληνική κοινωνία.

Πολιτική και ιστορία

Δεν είναι δυνατόν να εκπλήσσονται και να αγανακτούν οι πολέμιοι του βιβλίου για τις πολιτικές επιλογές και σκεπτικό που καθοδηγεί την συγγραφή του. Μήπως αυτό δεν γινόταν μέχρι σήμερα; Και όμως όλα τα προηγούμενα -αντίρροπα- βιβλία ιστορίας δεν προκάλεσαν τέτοια μήνι κατευθυνόμενη ενάντια στις πολιτικές σκοπιμότητες που (απέκρυπταν αλλά) εξυπηρετούσαν. Η αλλαγή της πολιτικής συγκυρίας απαιτεί και διαφορετικό τρόπο διαχείρισης του παρελθόντος. Η ανάγκη ειρηνικής συνύπαρξης με τους γείτονες αλλά και οι νεότερες παιδαγωγικές απόψεις (καλλιέργεια της αυτενέργειας, ανάπτυξη της κριτικής σκέψης) απαιτούν αναθεώρηση των σκοπών και μέσων της διδασκαλίας της ιστορίας. Και κριτική σκέψη δεν μπορεί να συνυπάρξει με απόλυτα καλά ή απόλυτα κακά γεγονότα ή «γκραν-γκινιόλ» αφηγήσεις αλλά απαιτεί νηφαλιότητα και αποστασιοποίηση.

Τι είναι η ιστορία;

Γιατί άραγε κατηγορείται το βιβλίο πως αφιερώνει μια ολόκληρη σελίδα π.χ. στα αθηναϊκά καφενεία, στο θέατρο του μεσοπολέμου ή στη διώρυγα της Κορίνθου κλπ; Λάθος! Είναι και αυτά εξαιρετικά σημαντικά γεγονότα και δικαιούνται επαξίως να έχουν μια θέση στην ιστορία του τόπου. Ναι, αντικείμενο της ιστορίας είναι επιπλέον και τα αισθήματα, οι σκέψεις και οι καθημερινές συνήθειες των ανθρώπων. Κανείς δεν θα ήθελε να ξαναγυρίσουμε στην εποχή που τα βιβλία της ιστορίας ήταν γεμάτα από ονόματα βασιλιάδων, χρονολογίες και πολέμους.

Οι σωτήρες της εθνικής μνήμης

Το επιχείρημα πως το βιβλίο καταστρέφει την ιστορική μνήμη, έτσι ώστε να γίνει ο ελληνικός λαός βολικός υπήκοος της αμερικανικής «αυτοκρατορίας», είναι απλουστευτικό και επί πλέον μας αδικεί, θεωρώντας πως η ελληνική κοινωνία ως αμνήμων Κοκκινοσκουφίτσα άγεται και φέρεται, για να φαγωθεί στο τέλος από τον λύκο/λήθη της παγκοσμιοποίησης. Και πως, επιπλέον, για να γίνει αυτό, πρέπει το βιβλίο της ιστορίας της να μην αναφέρεται με το πάθος (και με το μέγεθος των εικόνων) που θα έπρεπε στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη! Τελικά το πρόβλημα της διάσωσης της ιστορικής μνήμης ανάγεται στην εύρεση του σωστού καθοδηγητή για να μην πάρουμε τον «λάθος» δρόμο, μόνοι μας δεν έχουμε καμιά ελπίδα. Σάμπως χρόνια τώρα (που είχαμε τα «σωστά» βιβλία ιστορίας) τα γκάλοπ δεν αποδείκνυαν κάθε τόσο πως αρκετός κόσμος έχει ξεχάσει τι ακριβώς γιορτάζεται στις εθνικές επετείους; Αυτού του είδους η εθνική καταστροφολογία έχει υπερχρησιμοποιηθεί και ξεθωριάσει (σαν τη γνωστό επίκληση του βοσκού που φώναζε «λύκος στα πρόβατα»). Δεν μπορεί πια να προκαλεί φόβο για τον ενδεχόμενο θάνατο του έθνους. Αρνούμενοι την αυτόνομη κοινωνική δράση που σπρώχνει προς την ειρήνευση Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους, λευκούς και μαύρους της Ν. Αφρικής, καθολικούς και προτεστάντες της βόρειας. Ιρλανδίας, Έλληνες και Τούρκους κλπ και θεωρώντας την ως παραπροϊόν της Νέας Τάξης, υιοθετούμε την συνωμοτική άποψη για την ιστορία, που θέλει να βλέπει τις ΗΠΑ και τον Σόρος πίσω από κάθε προσπάθεια αναθεώρησης της ιστορίας, γραμμένης έτσι ώστε να τονίζεται η ειρηνική συνύπαρξη και να δίνεται αξία στο βλέμμα του «Άλλου» (είναι εσχάτη προδοσία να ομολογήσουμε ότι ο Κεμάλ ήταν ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων;) Η τάση όμως αυτή για προσέγγιση και συμφιλίωση υπήρχε και πριν από τον Σόρος και διορατικοί ηγέτες (Αραφάτ-Ράμπιν) κατηγορούνταν πάντα ως εθνικοί μειοδότες από τους εκάστοτε φανατικούς εθνικο-θρησκευτικούς κύκλους των κοινωνιών τους.

Η φαντασιακή κοινότητα του έθνους

Πίσω από τις συμπεριφορές αυτές βρίσκεται το διαβόητο εθνικιστικό όνειρο με την ακαταπόνητη απαίτησή του για ιστορική συνέχεια, η οποία να αρχίζει από ένα ειδυλλιακό και μυθοποιημένο παρελθόν (Παράδεισος), να περνά στην τωρινή περίοδο «έκπτωσης» («τουρκοκρατία», μέχρι σήμερα) και να ατενίζει προς μια μελλοντική ουτοπία στην οποία πρέπει να φτάσουμε, μόνο όμως ξαναβρίσκοντας τις πρωταρχικές αρετές μας (γενναιότητα –ομοψυχία -φυλετική καθαρότητα -Έλληνας γεννιέσαι δεν γίνεσαι! κλπ). Οι αναλογίες με τη θεολογική σκέψη είναι προφανείς. Η μεταφυσική του εθνικισμού έρχεται να καλύψει το κενό που δημιουργείται από την απαξίωση των θρησκειών, δίνοντας υπερβατικό νόημα αθανασίας μέσω της αιωνιότητας του έθνους (κανένα έθνος δεν φαντάζεται το θάνατό του) σε μια καθημερινή ζωή που γίνεται όλο και πιο εκκοσμικευμένη. Ατυχώς, δεν αισθάνονται όλοι απόγονοι του Περικλή –εγώ π.χ. έχω αποφασίσει ότι δεν θέλω να είμαι μόνο Έλληνας. Θέλω να είμαι και Τούρκος, όπως πολλοί άλλοι και άλλες θέλουν να είναι π.χ. Άγγλοι/Αγγλίδες! Με παρεμφερή τρόπο, κατά τη διάρκεια της συγκρότησης του ελληνικού έθνους (αυτό αρχίζει στο τέλος του 18^ου αιώνα από Ρωμιούς, Αρβανίτες και Βλάχους), η ιδεολογική ηγεμονία του νεοελληνικού διαφωτισμού (Κοραής) και οι έμποροι, λόγιοι και οπλαρχηγοί αποφάσισαν να αυτοθεσμίσουν την εθνική τους ταυτότητα (ελληνική), στη συνέχεια «κατασκευάζουν» την προγονική σχέση της με τους αρχαίους Έλληνες (Παπαρηγόπουλος) και κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα «πείθουν» και τους υπόλοιπους. Αν αυτή η απόφαση δεν είναι αποτέλεσμα της συλλογικής υποκειμενικής βούλησης, τι μπορεί να είναι; Αντικειμενική απόφαση του Θεού, της ιστορίας, των γονιδίων μας ή ποιου άλλου παράγοντα;

Η αμνησία του εθνικισμού

Ατυχώς ο εθνικισμός απαιτεί επιλεκτική μνήμη. Η ντόπια φαντασιακή εθνική κοινότητα δεν θέλει πιθανώς ούτε να ακούσει για τη δουλεία στην αρχαία Ελλάδα, για την ομοφυλοφιλία της, για την καταστροφή των αρχαίων μνημείων, για τη δυσφορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας απέναντι στην επανάσταση του ‘21, για την καταδίκη του Ρήγα και για τις επιστολές του αποστόλου Παύλου που μιλούν για ισότητα Εβραίων και Ελλήνων, ανδρών και γυναικών, ελεύθερων και δούλων ή για τη σύνοδο της Ορθόδοξης εκκλησίας του 1872, που καταδίκασε τον εθνικισμό. Κάποιοι ισχυρίζονται πως η ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία και όχι ο χριστιανισμός είναι το συστατικό του ελληνικού εθνικισμού.

Η εθνικιστική σχιζοφρένεια

Αντιαμερικανισμός αλλά το παιδί μας στο αμερικάνικο κολέγιο. Το ένα χέρι δείχνει την Κωνσταντινούπολη και το άλλο κλέβει την εφορία. Η Μακεδονία είναι ελληνική αλλά καίμε τα δάση της για να τα κάνουμε οικόπεδα Το Αιγαίο είναι επίσης αδιαπραγμάτευτο αλλά το ρυπαίνουμε ασύστολα. Η παράδοση υπεράνω όλων αλλά οι παραδοσιακοί οικισμοί να δοθούν αντιπαροχή και «τσιμέντο να γίνουν». Αντιμετωπίζουμε τον οποιοδήποτε με το κυνικό σκεπτικό «πόσα παίρνει και από ποιόν τα παίρνει» αλλά θεωρούμε πως τα ελατήρια που ωθούσαν τους κλέφτες της «τουρκοκρατίας» ήταν η ελληνική τους συνείδηση. Είμαστε χριστιανικό έθνος (αναφέρεται στο Σύνταγμα) αλλά επιφανείς ποιμενάρχες καλούσαν τους μετανάστες Αλβανούς «να πάνε από κει που ήρθαν» και το 20% των συμπατριωτών μας ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Επί πλέον, δεν είναι καθόλου χριστιανικό χαρακτηριστικό να μη γίνεται εξομολόγηση των εθνικών μας «παραστρατημάτων» και να μην ζητείται συγχώρεση από τις ομάδες που βλάφτηκαν (ή τους απογόνους τους).

Οι εθνικές μας «πομπές»

Δεν μπορούν να κατηγορούν το βιβλίο για παρασιωπήσεις αν τυχόν δεν συμφωνούν να αναφερθούν και οι «δικές μας» ασχήμιες κατά τους διάφορους πολέμους (σφαγή Τριπολιτσάς, ωμότητες στη Μικρασία, συμμετοχή στη σφαγή των άμαχων μουσουλμάνων της Σρεμπρένιτσα κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία κλπ) αλλά και σε καιρό ειρήνης (καταπίεση και εκμετάλλευση προσφύγων-μεταναστών). Πουθενά όμως δεν γράφτηκαν αυτά. Οι εθνικές μας ενοχές έχουν ενταφιάσει τέτοια γεγονότα που μπορεί να λειτουργήσουν καταλυτικά, κάνοντας την αγιοποιημένη αυτοεικόνα μας να καταρρεύσει με πάταγο και αφήνοντάς μας να είμαστε «ίδιοι με τους άλλους» λαούς. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε πως είμαστε ο περιούσιος λαός, αλάθητος, άψογος, ωραίος και το μοναδικό ίσως από τα αρχαία έθνη που κατάφεραν να επιζήσουν ως σήμερα. Αντίθετα είναι επικίνδυνο για τη συλλογική μας ψυχική υγεία.

Εθνικισμός και φεμινισμός

Ιδιαίτερο εκνευρισμό έδειξαν επίσης οι επικριτές του βιβλίου επειδή η Μαντώ Μαυρογένους προβάλλεται περισσότερο (μέτρησαν τις λέξεις πια;) από τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο οι φεμινιστικοί κύκλοι του τόπου μας θα έπρεπε να σχολιάσουν εκτενώς. Υπάρχει κάποιου είδους εκλεκτική συγγένεια της εθνικιστικής στάσης με την «πρέπουσα» θέση -και δημόσια εικόνα- της γυναίκας, που πάντως δεν φαίνεται να είναι ίση με του άντρα; Εδώ που τα λέμε, γνωρίζετε κανένα εθνικιστή, που να είναι ταυτόχρονα φεμινιστής;

Οι εθνικοί μύθοι

Δεν υπάρχει περίπτωση ανάπτυξης θετικών συναισθημάτων από ανθρώπους από τους οποίους έχει αποκρυβεί η αλήθεια. Ποτέ δεν θα τους συγχωρήσω που με άφησαν να φτάσω 35 χρόνων για να μάθω ότι ο Μάρκο Μπότσαρι (και όχι μόνο αυτός) μιλούσε μόνο αλβανικά. Είναι καιρός να καταρρίψουμε μέσα μας τους μύθους (είτε ανακρίβειες είτε μισές αλήθειες) με τους οποίους μας παραγέμισαν (κρυφό σχολειό, Αγία Λαύρα, η ελληνικότητα των Σουλιωτών, η 25^η Μαρτίου κλπ) χωρίς να φοβόμαστε πως θα κινδυνεύσει η αυτοεικόνα μας λόγω της μετεξέλιξής μας προς μια «μεταεθνική “διαπολιτισμική” συλλογικότητα». Αν ο αλβανόφωνος Οδυσσέας Ανδρούτσος αποτελεί μέρος της εθνικής μας ιστορίας, γιατί ο ελληνόφωνος Οδυσσέας Τσενάϊ να μη δικαιούται να σηκώσει την ελληνική σημαία;

Μιλάμε για τις αγριότητες όλων (όχι μόνο των «άλλων»)!

Παιδαγωγικά, η πιο σωστή στάση είναι να διαπραγματευόμαστε οτιδήποτε βλέπουν ακούν ή αντιλαμβάνονται τα παιδιά. Με τον τρόπο αυτό φαίνεται να μπορούμε να διαχειριστούμε το αποτέλεσμα οποιουδήποτε ακούσματος ή θεάματος εισπράττουν τα παιδιά είτε από την τηλεόραση είτε από βιβλία. Επομένως, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με την άποψη που θέλει την απαλοιφή των τραυματικών ιστορικών στιγμών. Έτσι και αλλιώς, τα παιδιά εκτίθενται σε μια πλημμυρίδα αίματος απλώς παρακολουθώντας τηλεόραση καθημερινά. Δεν τα μεγαλώνουμε (ούτε θάπρεπε) σε θερμοκήπιο. Αντίθετα, η αναφορά απάνθρωπων γεγονότων μπορεί να είναι η αφορμή για να συζητηθεί το πόσο λίγη από την ανθρώπινη αλληλεγγύη απομένει σε καιρούς βίας και πολέμου.

Ο πλουραλισμός των αιτίων

Με την ίδια λογική, δεν είναι σκόπιμη η παρασιώπηση εμφύλιων τριβών και ταξικών διακρίσεων. Μπορούν να είναι πρώτης τάξεως υλικό για προβληματισμό, σύγκριση με τη σημερινή εποχή, εξερεύνηση συναισθημάτων και προτάσεις για την αντιμετώπισή τους από μεριάς των παιδιών. Αρκεί ο/η δάσκαλος/α να μην παίζει το ρόλο προπαγανδιστή αλλά εμψυχωτή στο δρόμο του παιδιού προς τη μάθηση. Από τις εξερευνήσεις των παιδιών δεν είναι σκόπιμο να λείπει η αιτιολόγηση διαφόρων σημαντικών γεγονότων (είναι μάλιστα απαράδεκτο, αν λείπει). Αλλά -πάλι εν ονόματι της κριτικής σκέψης- καθόλου αυτό δεν σημαίνει πως προσφέρουμε μόνο τη μία «σωστή» εξήγηση. Ας αναφερθούν τα αίτια που προκρίνει κάθε μια ιστορική σχολή και ας αφήσουμε τα παιδιά να αποφασίσουν για τις «σωστότερες». Εννοείται πως ο/η διδάσκων/ουσα δεν επιχειρεί να κρύψει την προσωπική του/της άποψη.

Η πατρίδα μας είναι ο πλανήτης Γη!

Οποιοδήποτε βιβλίο ιστορίας μοιραία θα έχει ελλείψεις. Το τι θα περιέχει είναι αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων. Μπορούμε να αποφασίσουμε πως η τωρινή μας πρωταρχική ανάγκη είναι να προστατεύσουμε τον πλανήτη, που είναι η βάση της ζωής μας και να καταπραΰνουμε τους φόβους μας, δείχνοντας αλληλεγγύη στον κάθε λογής «Άλλο» και διάθεση κατανόησης; Γιατί Γάλλοι και Γερμανοί ιστορικοί έγραψαν κοινό βιβλίο ιστορίας και εδώ ένα εξαιρετικά σημαντικό και ισορροπημένο παρόμοιο έργο, που αναφέρεται στην κοινή βαλκανική ιστορία (από μεριάς της Ελλάδας συμμετέχει η Κουλούρη) να συγκεντρώνει τους μύδρους της κριτικής; Ήρθε καιρός να ξανασκεφτούμε την ταυτότητά μας. Ας το επιχειρήσουμε με γόνιμο τρόπο. Και δεν θα τα καταφέρουμε αν δεν δούμε τον κόσμο με τα μάτια του «Άλλου».

Αλέξανδρος Γεωργόπουλος,

αν. καθηγητής Α.Π.Θ.,

Πρόεδρος της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης,

Ιδρυτικό μέλος των Οικολόγων Πράσινων

technorati tags:βιβλιο, ιστοριας, γεωργοπουλος

Blogged with Flock

Constituent Imagination: ένα βιβλίο που ενώνει τη θεωρία με τη πολιτική πράξη, την έρευνα με την αντίσταση

Militant Investigations// Cοllective Theorization

Edited by Stevphen Shukaitis & David Graeber with Erika Biddle

From the ivory tower to the barricades! Radical intellectuals explore the relationship between research and resistance.

What is the relationship of radical theory to movements for social change? In a world where more and more global struggles are refusing vanguard parties and authoritarian practices, does the idea of the detached intellectual, observing events from on high, make sense anymore? In this powerful and unabashedly militant collection, over two dozen academic authors and engaged intellectuals--including Antonio Negri and Colectivo Situaciones--provide some challenging answers. In the process, they redefine the nature of intellectual practice itself.

Includes materials from Brian Holmes * Ben Holtzman // Craig Hughes // Kevin Van Meter * Antonio Negri * Colectivo Situaciones * Gavin Grindon * Maribel Casas-Cortes + Sebastian Cobarrubias * Angela Mitropolous * Jack Bratich * Harry Halpin * Jeff Juris * Gaye Chan + Nandita Sharma * Ben Shepard * Kirsty Robertson * Bre * Anita Lacey * Michal Osterweil + Graeme Chesters * Dave Eden * Uri Gordon * Ashar Latif + Sandra Jeppesen

________

Just as we use narratives to construct and deconstruct our social world, so narratives about forms of politics open up or delimit possibilities for organization. But the relation of radical academics and intellectuals and the social movements we work with (or more often talk about with little real connection) has had a tenuous and not always positive history. Far too often radical theorists have used their knowledge or ideas to claim leadership roles and positions of power within movements, attempting to control and direct through vanguard structures, leading to many problems despite their positive intentions. The practices of the interwoven strands of the global justice movement, creating and enacting horizontal networks instead of top-down structures like states, parties, or corporation, demand that radical theorists and academics critically rethink their role in and relation to movements, and the nature of intellectual practice itself.

Constituent Imagination was released by AK Press in May 2007. For further information and updates will be posted in this site as they become available. Interested individuals are also encouraged to check out the "Inscribing Organized Resistance" of the journal ephemera, which grew out of this project.

 

http://www.constituentimagination.net
info [at] constituentimagination [dot] net

technorati tags:constituent, imagination, radical, research, politics

Blogged with Flock

Η απογοήτευση στις μετακομμουνιστικές κοινωνίες (στη Δύση τι;)

Σχόλιο ακολουθεί: μια λογοκλοπή από την "ε" σχετικά με μια έρευνα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανοικοδόμηση και την Ανάπτυξη και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που δείχνει ότι, με ποσοτική έρευνα σε δείγμα 29.000 ανθρώπων, μόνο το 30% πιστέυει ότι είναι καλύτερα μετά την κατάρρευση του"υπαρκτού" σοσιαλισμού. Όπως λέει και ο τίτλος, τα 2/3 δηλώνουν ότι νιώθουν απογοήτευση και απαισιοδοξία για το μέλλον τους

Φυσικά, καταγράφεται και το χάσμα γενεών που ταλανίζει όλη την Ευρώπη, αλλά στις μετακομμουνιστικές, ανατολικές χώρες η έρευνα δείχνει ότι οι νέοι είναι πιο αισιόδοξοι/ες για τη ζωή τους, ενώ το 54% του δείγματος πιστεύει ότι τα παιδιά τους θα έχουν μια καλύτερη ζωή από τη δική τους.  Στη δυτική ευρώπη και ειδικά στην ελλάδα συμβαίνει μάλλον το αντίθετο, δηλ. οι νέοι αισθάνονται ότι δεν θα έχουν καλύτερη ζωή από τους γονείς τους και δηλώνουν απαισιοδοξία.

Το πιο ανησυχητικό από το άρθρο όμως είναι που αναφέρεται ότι το 1/5 των ερωτηθέντων δεν το ενδιαφέρει σε τι πολίτευμα θα ζει.

______________________________

Δεν έχουν πειστεί για τις αρετές των αγορών και της δημοκρατίας * Μελέτη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας

2 στους 3 απογοητευμένοι στις μετακομμουνιστικές κοινωνίες

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

Δεκαοκτώ χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, για την πλειονότητα των κατοίκων του πρώην ανατολικού μπλοκ ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει...

Σύμφωνα με κοινή μελέτη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανοικοδόμηση και την Ανάπτυξη και της Παγκόσμιας Τράπεζας, «μόνο το 30% των ανθρώπων (σ.σ. στις χώρες των πρώην ανατολικού μπλοκ) πιστεύει ότι η ζωή τους είναι καλύτερη σήμερα απ' ό,τι το 1989». Η έκθεση φέρει τίτλο «Η Ζωή στις Υπό Μετάβαση Χώρες» και συντάχθηκε με βάση τις απαντήσεις 29.000 ανθρώπων σε 29 χώρες. Η έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα με αφορμή την ετήσια σύνοδο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανοικοδόμηση και την Ανάπτυξη, που άρχισε χθες στο Καζάν της Ρωσίας.

Η έκθεση αποτυπώνει βαθύ χάσμα στις μετακομμουνιστικές κοινωνίες, τόσο μεταξύ των γενεών όσο και μεταξύ των κατοίκων των αστικών κέντρων και αυτών που κατοικούν σε αγροτικές περιοχές. Οι νέοι εμφανίζονται περισσότερο αισιόδοξοι για τη ζωή τους σε αντίθεση με τις παλαιότερες γενιές, όπως οι συνταξιούχοι, οι οποίοι επλήγησαν περισότερο από την κατάρρευση του «υπαρκτού» και την απώλεια των υψηλών επιπέδου παροχών που απολάμβαναν.

Υψηλότερα είναι επίσης τα ποσοστά απαισιοδοξίας στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, λόγω της αισθητής μείωσης του βιοτικού επιπέδου στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

«Ιδια και χειρότερη διαφθορά»

Η πλειοψηφία των κατοίκων θεωρεί ακόμη ότι η διαφθορά είναι ίδια ή και χειρότερη σε σχέση με την εποχή του «υπαρκτού». «Μόνο το 15% απάντησε ότι πιστεύει πως υπάρχει μικρότερη διαφθορά απ' ό,τι το 1989, ενώ το 67% απάντησε ότι η διαφθορά είναι ίδια ή και χειρότερη απ' ό,τι ήταν πριν αρχίσουν οι μεταρρυθμίσεις», αναφέρει η έκθεση. Το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο, 75%, στη νοτιοανατολική Ευρώπη.

Οι κάτοικοι των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ δεν έχουν καν πειστεί ούτε για τις αρετές της οικονομίας της αγοράς και της δημοκρατίας. «Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν πειστεί από τις αρετές των αγορών και της δημοκρατίας».

Η έκθεση αναφέρει ότι το 36% προτιμά να ζει υπό τις αρχές της δημοκρατίας και της οικονομίας της αγοράς, έναντι 10% κυρίως ηλικιωμένοι, φτωχοί και άνεργοι που προτιμούν μια απολυταρχική κυβέρνηση και μια κατευθυνόμενη οικονομία. Το ένα πέμπτο απαντά ότι δεν το νοιάζει σε τι καθεστώς θα ζει.

Η μόνη ίσως αισιόδοξη νότα είναι η πίστη του 54% ότι τα παιδιά τους θα έχουν μια καλύτερη ζωή από τη δική τους.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/05/2007

technorati tags:απογοητευση, ανατολη, δυση, κομμουνισμος, συναισθηματα

Blogged with Flock

Εκδήλωση: "Σπίτια Φυγής" στις 06.06

Το Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας και η Πρωτοβουλία "Τετράλογος" διοργανώνουν Εκδήλωση συζήτηση για τα "Σπίτια Φυγής" με τίτλο:

"Όχι στην Ψυχιατρική Βία - Ναι σε Τί;

Σπίτια Φυγής: Μια εναλλακτική εμπειρία αυτοδιαχείρισης για την ψυχική υγεία"

Ομιλητές: David Wichera, Judith Becker (από το Σπίτι Φυγής του Βερολίνου)

Η Εκδήλωση θα έχει παράλληλη μετάφραση στα ελληνικά και θα διεξαχθεί στην

Αίθουσα Τελετών Παλιάς Φιλοσοφικής

Τετάρτη 06/06/07 στις 18:30.

technorati tags:εκδηλωση, ψυχικη, υγεια, σπιτια, φυγης, ψυχιατρεια

Blogged with Flock

To πρόγραμμα του Συνεδρίου στην Κρήτη για το Bakhtin ανακοινώθηκε

Υπενθυμίζουμε ότι στις 25, 26, 27 Μαϊου 2007 θα διεξαχθεί στο Ρεθυμνο, από τη σχολή Επιστημών της Αγωγής και το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης Διεθνές Διεπιστημονικό συνέδριο με θέμα: "Προοπτικές και όρια της Διαλογικότητας στον Mikhail Bakhtin".

To πρόγραμμα του συνεδρίου είναι επιτέλους διαθέσιμο και οι χιλιάδες των ανθρώπων που ενδιαφέρονται για η σκέψη αυτού του στοχαστή στην Ελλάδα μπορούν να το βρούν εδώ.

 Σημειώνουμε μόνο μερικές ενδιαφέρουσες συνεδρίες, γιατί το συνέδριο είναι εκτενέστατο και διεπιστημονικό.

Η πρώτη πρώτη συνεδρία, που δίνει και τον τόνο του συνεδρίου, την Παρασκευή 25/5 ξεκινά στις 9: 40 και περιλαμβάνει τους ακόλουθους ομιλητές/τριες:

Διαλογικότητα και Μετανεωτερικότητα: Είναι ο Bakhtin Μετανεωτερικός Στοχαστής; (Dialogism and Postmodernism: Is Bakhtin a Postmodernist?): Marios Pourkos

Έννοιες της Διαλογικότητας στη Σκέψη του Μιχαήλ Μπαχτίν (Concepts of Dialogism in M. Bakhtin): Photis Terzakis 

Διαλογισμοί Πάνω στην Μπαχτινική Ηθική του Λόγου (Reflections on the Bakhtinian Ethics of Discourse) : Vasilis Alexiou

Μπαχτίν - Η Φωνή που Έρχεται: Από την Προσωπική Συνομιλία στο Διάλογο του Κόσμου (Bakhtin – The Oncoming Voice: From Personal Conversation to the World Dialogue): Giannis Kiourtsakis

Μπαχτίν και Μαγιακόφσκι: Η Διαλεκτική του Διαλόγου και της Ενότητας Ήρωα και Συγγραφέα (Bakhtin and Mayakovsky: The Dialectics of Dialogue and the Unity between the Hero and the Author): Liudmila Bulavka, Russian Institute of Cultural Research

Την ίδια μέρα ύπαρχει μια συνεδρία στις 18:30 για τη διαλογικότητα και την ψυχολογία, με τα ακόλουθα θέματα:

Ο Μπαχτίν και η Ψυχανάλυση (Bakhtin and Psychoanalysis): Nikos Papachristopoulos


Μπαχτίν και Freud: Ένας Ανολοκλήρωτος Διάλογος (Bakhtin and Freud: An Unfinished Dialogue): Manolis Dafermos

Η Διαλογικότητα και η Πολυφωνία Μέσω των Ομάδων Αναστοχασμού ως Αντίβαρο στον Εξαρτητικό Λόγο (Dialogism and Polyphony in Reflection Groups) : Ilias Gotsis

 Η Αξιοποίηση – της Διαλογικότητας και του Μακρού Χρόνου - του Bahktin στην Ψυχοθεραπεία Ομάδας (Actualizing Bahktin’s Concepts – Dialogism and the Long Time – in Group Psychotherapy) : Petros Polichronis

Και τέλος, υπάρχει η ομιλία του Kenneth Gergen, στις 26/5, στις 19:00, με τίτλο: Dialogism and the Reconstruction of Psychology.

Αυτά βέβαια δεν είναι τα μόνα ενδιαφέροντα.

Μακάρι να υπήρχαν εκπαιδευτικά κονδύλια και στην Ελλάδα για παρακολούθηση συνεδρίων και για φοιτητές για να πηγαίναμε!

 

technorati tags:συνεδριο, bakhtin, κρητη, ρεθυμνο, μαιος, ψυχολογια, διαλογικοτητα

Blogged with Flock

και ένα συνέδριο περί συναισθημάτων. πολιτικής και ιστορίας

ούφ, κάθησα λίγο το απόγευμα και τα post διαδέχονται το ένα το άλλο. 4 απανωτά post είναι ρεκόρ! Αλλά αυτό το συνέδριο έχει αξιολογότατους ομιλητές, και είναι πολυ ενδιαφέρον. Το βρήκα στο αξιολογότατο blog κοινωνικής ανθρωπολογίας "Επί Τόπου" Κρίμα που πέφτει πάνω στο συνέδριο για τις ταυτότητες και ετερότητες...

Historein 3ο διεθνές συνέδριο

Historein: a review of the past & other stories

3ο διεθνές συνέδριο

Περί συναισθημάτων: ιστορία, πολιτικές, αναπαραστάσεις

Αθήνα, 18-20 Μαΐου 2007

Αμφιθέατρο «Μεγάρου Διοικητού Θεοδώρου Β. Καρατζά»
(Εθνική Τράπεζα Ελλάδος, Αιόλου 82-84)

Πρόγραμμα Συνεδρίου

Παρασκευή 18 Μαΐου

09.30-10.00

Χαιρετισμοί και Εισαγωγή στο Συνέδριο, Αντώνης Λιάκος

10.00-11.40, Πρωϊνή Συνεδρία

«Ιστορικοποιώντας το συναίσθημα»
Πρόεδρος: Κώστας Γαβρόγλου
Jörn Rüsen, Emotional Forces in Historical Thinking
Τζίνα Πολίτη, A New Species of Men: “The Man of Feeling”
Βάσω Κιντή, The Historical Understanding of emotions
Ιωάννα Λαλιώτου, Ελπίδα, προσδοκία, ουτοπία: η ιστορία της μη-συγχρονίας
Συζήτηση

11.40-12.00, Διάλειμμα

12.00-13.30
Ομιλία: Peter Stearns, The Contemporary Place of Fear: the analytical uses of emotions history
Παρουσίαση ομιλητή: Αντώνης Λιάκος
****

15.00-16.40, Α΄ Απογευματινή Συνεδρία

«Ρητορική των συναισθημάτων και υποκειμενικότητα»
Πρόεδρος: Δήμητρα Μακρυνιώτη
Άκης Λελεδάκης, Από τα συναισθήματα στο κοινωνικό υποκείμενο
Γιώργος Ξηροπαΐδης, Ο αποβλεπτικός (intentional) χαρακτήρας των συναισθημάτων. Από τη «Ρητορική» του Αριστοτέλη στο «Είναι και Χρόνος» του Χάιντεγκερ
Γεράσιμος Βώκος, Πάθη και πολιτική στον 17ο αιώνα: Χομπς και Σπινόζα
Χάρης Εξερτζόγλου, Τα Πάθη των ανθρώπων: ιατρικός λόγος και συγκρότηση υποκειμενικότητας τον 19ο αιώνα
Συζήτηση

16.40-17.00, Διάλειμμα

17.00-18.40, Β΄ Απογευματινή Συνεδρία 1

«Συλλογικοί φόβοι και δημόσια πάθη»
Πρόεδρος: Γιάννης Γιαννιτσιώτης
Κώστας Γαγανάκης, Stairway to heaven: Calvinist grief and redemption in the French Wars of Religion
Νάσια Γιακωβάκη, Μετατοπίσεις στη δημόσια διαχείριση του φόβου και της οδύνης στην Ευρώπη στα χρόνια του Διαφωτισμού (με αφορμή την καταστροφή της Λισσαβόνας το 1755 από τον σεισμό)
Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Φόβοι της αρρώστιας στα τέλη του 19ου αιώνα
Έφη Γαζή, Φόβος και ηθικός πανικός: Τα «Αθεϊκά» του Βόλου (1908-1914)
Συζήτηση

18.40-20.00, Γ΄ Απογευματινή Συνεδρία

«Συναισθήματα και υπάλληλες υποκειμενικότητες»
Πρόεδρος: Έφη Αβδελά
Δήμητρα Λαμπροπούλου, Μεταξύ βασάνων και υπερηφάνειας. Ερμηνείες της κοινωνικής αλλαγής σε μαρτυρίες εργατών για τη δεκαετία του 1960
Ποθητή Χαντζαρούλα, Κοινωνική οδύνη, συναισθηματικές πράξεις και συγκρότηση υποκειμενικότητας
Λιόπη Αμπατζή, «Σπάταλα συναισθήματα»: Χρήμα και Ερωτική Επιθυμία στα μπαρ με κονσομασιόν
Συζήτηση 2

Σάββατο 19 Μαΐου

09.30-11.10, Α΄Πρωϊνή Συνεδρία

«Κοινωνικά πάθη: Επιτελέσεις οδύνης και αγάπης στο σύγχρονο κόσμο»
Πρόεδρος: Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού
Αλεξάνδρα Μπακαλάκη, Εθελοντισμός, προσφορά και ψυχική οικονομία: Τα συναισθήματα ως αντικείμενα διαχείρισης
Παναγής Παναγιωτόπουλος, Από τον πόνο στη θλίψη. Πολιτικά συναισθήματα του αγώνα και της κοινωνικής διάκρισης
Ελευθερία Δέλτσου, Οικονομίες της ενοχής; Αποφασίζοντας σε ποιόν να δώσεις οικονομική βοήθεια
Κατερίνα Ροζάκου, The power of love: Emotion and power in voluntary work
Συζήτηση

1.10-11.30, Διάλειμμα

11.30-13.00
Ομιλία: Mariella Pandolfi, From emotions to social passions: politics and violence in contemporary perspectives
Παρουσίαση ομιλήτριας: Αθηνά Αθανασίου

13.00-14.40, Β΄Πρωϊνή Συνεδρία

«Οπτικές αναπαραστάσεις του συναισθήματος»
Πρόεδρος: Μήτσος Μπιλάλης
Masayuki Sato, Representing human emotions in East Asian Historiography
Ελπίδα Ρίκου, Εικόνες και χρήσεις του πόνου σε «επιτελέσεις» (performances) καλλιτεχνών της Body Art
Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Θάνατος, Οδύνη και Θρήνος στις ελληνικές εφημερίδες. Η φωτογραφική αναπαράσταση του Άλλου κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Πολέμου στο Ιράκ
Δέσποινα Βαλατσού, Κάνοντας το παρελθόν δικό μας. Ιστορία και συναίσθημα στο διαδίκτυο
Συζήτηση
****

16.00-17.40, Α΄ Απογευματινή Συνεδρία

«Πολιτική παραγωγή του συναισθήματος»
Πρόεδρος: Στέφανος Πεσμαζόγλου
Γεράσιμος Κουζέλης, «Συναισθηματικός σχεδιασμός»: οι τεχνικές του ολοκληρωτικού λόγου στην ανάλυση του Αντόρνο
Σπύρος Μαρκέτος, Συναισθήματα και φασισμός
Μαρία Δαμιλάκου, Πολιτική και συναίσθημα στη Λατινική Αμερική: ο περονισμός ως συμφωνία και σύγκρουση συναισθημάτων
Γιάννης Σταυρακάκης, Το συναίσθημα στην σύγχρονη πολιτική ανάλυση: Μετα-στρουκτουραλιστικά αδιέξοδα και ψυχαναλυτικοί προσανατολισμοί
Συζήτηση

17.40-19.40, Β΄ Απογευματινή Συνεδρία

«Η εθνική διαχείριση των συναισθημάτων»
Πρόεδρος: Άκης Παπαταξιάρχης
Ελένη Παπαγαρουφάλη, Περί ευρω-συμβόλων και ευρώ-συναισθημάτων
Alberto Mario Banti, Deep images in XIXth century nationalist narrative
Αγγέλα Καστρινάκη, Από τον Βαλεντίνο στον Υάκινθο και πάρα πέρα: εφευρίσκοντας τη θρησκεία του έρωτα
Μαίρη Μικέ, Τύχες διαφυλετικών ερωτικών σχέσεων σε λογοτεχνικά κείμενα του 19ου αιώνα
Carlotta Sorba, Performing emotions: theatricality and politics in Risorgimento Italy
Συζήτηση

19.40-20.00, Διάλειμμα

20.00-21.30
Ομιλία: Gil Anidjar, Hematology (Reflections on Hate)
Παρουσίαση ομιλητή: Κώστας Γιαννακόπουλος

Κυριακή 20 Μαΐου

09.30-11.30, Α΄Πρωϊνή Συνεδρία

«Επιχειρηματικότητα, εργασία και πρακτικές του συναισθήματος»
Πρόεδρος: Μαρία Χριστίνα Χατζηϊωάννου
Κατερίνα Παπακωνσταντίνου, Επιχειρηματικές πρακτικές και συναισθήματα: η εμπλοκή του αστάθμητου παράγοντα στις επιχειρήσεις, 18ος-19ος αιώνας
Ίκαρος Μαντούβαλος, Συναίσθημα και Λογική : μια ανυπόφορη διελκυστίνδα
Έφη Κάννερ, Διαχείριση των συναισθημάτων, κοινωνικά δίκτυα και υποκειμενικότητες στις ελληνόφωνες κοινότητες των Βαλκανίων (19ος-αρχές 20ού αι.) : η περίπτωση της Σωτηρίας Κλεομένους-Αλιμπέρτη
Ελένη Μπενέκη, «Η ψυχή μου λαχτάρησε με τη σκέψη ότι θα μπορούσα να δημιουργήσω πάλι τη δουλειά μου». Αυτοβιογραφικό σημείωμα ενός Εβραίου επιχειρηματία της Θεσσαλονίκης
Δέσποινα Νάζου, Όταν ‘η αγάπη και η ενότητα φέρνουν προκοπή’: Η Διαχείριση των συναισθημάτων μέσα στις Οικογενειακές Επιχειρήσεις
Συζήτηση

11.30-11.50, Διάλειμμα

11.50-13.10, Β΄Πρωϊνή Συνεδρία
«Τέχνη και απεικονίσεις του συναισθήματος»
Πρόεδρος: Αθηνά Συριάτου
Πηνελόπη Πετσίνη, Eξερευνώντας το συναίσθημα: Mια διαφορετική ανάγνωση της αναμνηστικής φωτογραφίας με αφορμή τα “Oικογενειακά Πορτραίτα” (1987-94) του Περικλή Aλκίδη
Ελένη Παπαργυρίου, Describing photographs of the dead: memory and emotive language
Ντέλια Τζωρτζάκη, Συναισθηματικός ατομικισμός και αναπαράσταση. Η περίπτωση του μουσείου ως σύγχρονου «ονειρότοπου»
Συζήτηση
****

16.00-18.00, Απογευματινή Συνεδρία

«Ανάμεσα στη θλίψη και τη φαντασμαγορία. Τα συναισθήματα στη Πρώϊμη Νεώτερη Ευρώπη»
Πρόεδρος: Ρίκα Μπενβενίστε
Νίκος Καραπιδάκης, Ματαίωση και μελαγχολία
Παντελής Μπασάκος, Τα πάθη της ψυχής (emotions) στη ρητορική-διαλεκτική του Rudolph Agricola
Olivier Zeller, Stakes, territories and actors of an «emotion». A case study: Lyon, 1653
Αναστασία Στουραΐτη, The Levant as meraviglia: Emotional Representations of Empire in Early Modern Venice
Eλευθερία Zέη, Σχέσεις στοργής, σχέσεις εξουσίας: θάνατος και θλίψη των οικείων στην ανατολική Mεσόγειο, 17ος-18ος αιώνας
Συζήτηση

18.00-18.20, Διάλειμμα

18.20-20.00
Τελική ομιλία – Συμπεράσματα συνεδρίου: Luisa Passerini
Παρουσίαση ομιλήτριας: Πολυμέρης Βόγλης

Websites: www.historein.gr & http://www.nnet.gr/historein.htm
E-mail: historein@historein.gr

technorati tags:συνεδριο

Blogged with Flock

Εκδήλωση Αντίρρηση Συνείδησης: Ανθρώπινο Δικαίωμα ή Κινούμενος Στόχος; Από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια ως την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αντίρρηση Συνείδησης: Ανθρώπινο Δικαίωμα ή Κινούμενος Στόχος;
Από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια ως την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο

Εν όψει της 15ης Μαΐου, παγκόσμιας ημέρας για τους αντιρρησίες συνείδησης, το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας και ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης διοργανώνουν στις 14 Μαΐου εκδήλωση με τίτλο «ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ: ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Ή ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ; Από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια ως την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο» με Έλληνες και ξένους ομιλητές και προβολή ντοκιμαντέρ για τους αντιρρησίες συνείδησης σε διάφορες χώρες.
Κεντρικό αίτημα για την Ελλάδα είναι να γίνουν επιτέλους πλήρως σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης και να εναρμονιστούν οι διατάξεις περί εναλλακτικής πολιτικής κοινωνικής υπηρεσίας με τα ευρωπαϊκώς και διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρώπης, Ο.Α.Σ.Ε., Ο.Η.Ε.) και με τις συστάσεις των ελληνικών θεσμικών οργάνων (Συνήγορος του Πολίτη, Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου).

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 14 Μαΐου 2007 ώρες 17:30-21:00, στην αίθουσα τελετών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Ακαδημίας 60, 1ος όροφος.

Πρόγραμμα: 17:30-20:00 χαιρετισμός, ομιλίες και συζήτηση,
                   20:00-21:00 προβολή του ντοκιμαντέρ «Αρνούμαι να Σκοτώσω» της οργάνωσης Payday.

Θα μιλήσουν οι:
-Σίμος Μπούρας, Πρόεδρος Ελληνικού Τμήματος Διεθνούς Αμνηστίας,
-Κώστας Τριαντάφυλλος, Πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίων Νεολαίας Ελλάδας (Κ.Ε.ΔΗ.ΝΟ.ΣΥ.Ν.Ε.),
-Γιώργος Στασινός, Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας,
-Μιχάλης Μαραγκάκης, πρώτος Έλληνας ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης, εκπρόσωπος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης,
- Petar Milicevic από τη Σερβία, Πρόεδρος του Βαλκανικού τμήματος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης (EBCO Balkans),
-Michael Kalmanovitz από τη Βρετανία, εκπρόσωπος της οργάνωσης Payday που έχει ομάδες στη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τις Φιλιππίνες.

Γενικές πληροφορίες
Πληροφορίες για το πρόγραμμα ομιλιών
?       Ο Σίμος Μπούρας θα μιλήσει για το ανθρώπινο δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, ως θεμιτή άσκηση του θεμελιώδους δικαιώματος στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας.
?       Ο Κώστας Τριαντάφυλλος, θα παρουσιάσει τις θέσεις της Κ.Ε.ΔΗ.ΝΟ.ΣΥ.Ν.Ε. για την εναλλακτική υπηρεσία. Η Κ.Ε.ΔΗ.ΝΟ.ΣΥ.Ν.Ε. καλεί την κυβέρνηση να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να σταματήσουν αμέσως οι διακρίσεις εναντίον των αντιρρησιών συνείδησης.
?       Ο Γιώργος Στασινός, θα μιλήσει για τις θέσεις του Ε.ΣΥ.Ν. για την εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία και για την εκστρατεία «Όλοι Διαφορετικοί ? Όλοι Ίσοι», στην οποία συμμετέχει ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης.
?       Ο Μιχάλης Μαραγκάκης, ο πρώτος Έλληνας ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης, θα αναφερθεί στα προσωπικά του βιώματα, τη φυλάκισή του και τους αγώνες του και θα εξηγήσει τα αιτήματα του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης για τη βελτίωση της εναλλακτικής υπηρεσίας, την αποποινικοποίηση της άρνησης στράτευσης και την κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης.
?       Ο Petar Milicevic, από την Σερβία, θα αναφέρει τις θέσεις και τις δράσεις για την Ελλάδα του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης και θα ενημερώσει για την κατάσταση στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης: τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, την Αλβανία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Τουρκία.
?       Ο Michael Kalmanovitz από την Αγγλία, θα παρουσιάσει το δίκτυο Payday και θα μιλήσει για τις δράσεις του δικτύου σε όλο τον κόσμο και τις επαφές τους με τους αντιρρησίες συνείδησης διεθνώς. Θα δώσει έμφαση στο τι συμβαίνει στη Βρετανία, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Κλείνοντας θα προλογίσει το ντοκιμαντέρ της οργάνωσής, «Αρνούμαι να Σκοτώσω».

Πληροφορίες για το ντοκιμαντέρ «Αρνούμαι να σκοτώσω»
Το ντοκιμαντέρ έχει διάρκεια 45 λεπτά, είναι αγγλόφωνο, με ελληνικούς υπότιτλους, παραγωγής της Payday το 2005. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει συνεντεύξεις από αντιρρησίες συνείδησης από διάφορες περιοχές, όπως ο Shimri Tzameret, Ισραηλινός αρνητής στράτευσης, που κέρδισε το δικαίωμά του να μην στρατευθεί μετά από δύο χρόνια φυλακή. ?Εδώ και χρόνια ξέρω ότι δεν πρόκειται να πάω στον στρατό. Το ξέρω με την ίδια βεβαιότητα που ξέρω ότι ποτέ δεν θα κλωτσήσω έναν άστεγο που κάθεται στο πεζοδρόμιο, ποτέ δε θα βιάσω μια γυναίκα, και όταν αποκτήσω παιδί ποτέ δε θα το εγκαταλείψω?, αναφέρει συγκεκριμένα. Μιλά  επίσης, η Harriet, μια πρόσφυγας που δραπέτευσε από τον στρατό της Ουγκάντα στον οποίον κατατάχτηκε, όπως αναφέρει, ?...επειδή θα μου έδινε τα μέσα να φροντίσω τα παιδιά μου? αλλά υπήρχε εκφοβισμός, σεξουαλική παρενόχληση, βιασμοί και βασανιστήρια?. Περιλαμβάνονται, επίσης, μαρτυρίες από ακτιβιστές υπέρ των αντιρρησιών και άλλους ακτιβιστές κατά του πολέμου από όλο τον κόσμο, από τ
ον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τους πολέμους στην Αφρική, το Βιετνάμ, την Παλαιστίνη και τους δύο πολέμους του Κόλπου. Πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση www.refusingtokill.net .

Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. την Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας με τίτλο «Ελλάδα: Είναι πια καιρός να συμμορφωθεί πλήρως με τα ευρωπαϊκά πρότυπα για την αντίρρηση συνείδησης» (AI Index: EUR 25/003/2006), στα ελληνικά στη διεύθυνση http://www.amnesty.org.gr/news/2006-05-15-1.htm και στα αγγλικά στη διεύθυνση http://web.amnesty.org/library/index/engeur250032006 .
Πληροφορίες για τον Σύνδεσμο Αντιρρησιών Συνείδησης θα βρείτε στη διεύθυνση www.antirrisies.gr
Για περισσότερες πληροφορίες και συνεντεύξεις επικοινωνήστε με την Υπεύθυνη Τύπου και Προβολής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Άννα Μπότσογλου, τηλ. 210 3600628 (εσωτ. 2).

technorati tags:αντιρρηση, συνειδησης, διεθνης, αμνηστεια, εκδηλωση, αθηνα

Blogged with Flock

ΣΥΝΕΔΡΙΟ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ & ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ: Πολλαπλές Ταυτότητες στη Μετανεωτερική Εποχή

Ένα πολύ ενδιαφέρον συνέδριο θα γίνει το ΠαρασκευοΣάββατο 18-19 Μαϊου στη Θεσσαλονίκη (αμφιθέατρο Νέας Πτέρυγας ΦΛΣ):

Η διημερίδα αυτή μας δίνει τη δυνατότητα να συζητήσουμε με έμπειρους και καταξιωμένους επιστήμονες αλλά και με νεότερους ερευνητές του πεδίου τα ζητήματα της ταυτότητας και της ετερότητας έτσι όπως αυτά τίθενται για συζήτηση στη μετανεωτερική εποχή. Η έννοια της ταυτότητας και οι προσεγγίσεις της έχουν συζητηθεί και μελετηθεί στο πλαίσιο πολλών επιμέρους Κοινωνικών Επιστημών, όπως η Ψυχολογία, η Ψυχανάλυση, αλλά και η Παιδαγωγική και, βεβαίως, η Φιλοσοφία. Η διημερίδα επιδιώκει να συμβάλει στην αποσαφήνιση των εννοιών της εθνικής ταυτότητας και του έθνους, της σχέσης της εθνικής ταυτότητας με τον εθνικισμό, καθώς και της έννοιας της μειονοτικής ταυτότητας.

Η δραματική αλλαγή στο πολιτισμικό και εθνοτικό τοπίο της Ελλάδας μετά από τα φαινόμενα παλιννόστησης από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και της μετανάστευσης από τις γειτονικές χώρες εντάσσεται σε μια ήδη υπαρκτή κατάσταση κινητικότητας και πολιτισμικής επαφής σε όλον τον κόσμο. Η πολιτισμική ετερότητα σε διεθνές αλλά και σε εθνικό επίπεδο διαμορφώνει τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, καθώς παρατηρείται αυξημένη επαφή μεταξύ χωρών, η οποία άλλωστε αντανακλά την αυξημένη οικονομική και πολιτιστική αλληλεξάρτηση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στo πλαίσιο αυτό το σχολείο καλείται να ασκήσει καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία ένταξης των αλλοδαπών μαθητών και μαθητριών στο νέο κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον, στην εξάλειψη των διακρίσεων, στην καλλιέργεια του αμοιβαίου σεβασμού και της συνεργασίας. Το σχολείο αποτελεί τον κατεξοχήν χώρο ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων, έκφρασης κοινωνικών σχέσεων και ταυτοτήτων, καλλιέργειας της γλώσσας και διαμόρφωσης αντιλήψεων κα συμπεριφορών. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα όμως χαρακτηρίζεται από μια μόνιμη αντίφαση –μεταξύ πραγματικότητας και εκπαιδευτικής πολιτικής– και λειτουργεί μονοπολιτισμικά και μονογλωσσικά, ενώ ο μαθητικός πληθυσμός του, τώρα περισσότερο παρά ποτέ, δεν είναι πολιτισμικά ομοιογενής. Η μέχρι τώρα εκπαιδευτική πολιτική για τους παλιννοστούντες και τους αλλοδαπούς μαθητές στην Ελλάδα οδήγησε στη λογική της λήψης αντισταθμιστικών-αφομοιωτικών μέτρων. Καλούμαστε, λοιπόν, στο πλαίσιο της ημερίδας αυτής να συζητήσουμε εναλλακτικές λύσεις στη λανθασμένη αυτή πρακτική αντλώντας από το θεωρητικό μας λόγο, την επιτόπια έρευνα, την πολύτιμη εμπειρία μας στο πεδίο.   

εθνική ταυτότητα & ετερότητα:

πολλαπλές ταυτότητες στη μετανεωτερική εποχη

 

Παρασκευή 18 Μαΐου 2007

 

17.00-17.30

Καλωσόρισμα από τον Πρόεδρο του Τμήματος Καθηγητή Νίκο Τερζή Παρουσίαση του προγράμματος Ελένη Χοντολίδου

 

                                 

1^η Συνεδρία

Προεδρείο:              Ελένη Χοντολίδου (Α.Π.Θ.)

 

17.30-18.00	Αναστασία Κεσίδου  (Α.Π.Θ.) Ετερότητα και διαπολιτισμική επικοινωνία
18.00-18.30	Κυριάκος Μπονίδης (Α.Π.Θ.) Ταυτότητα και ετερότητα στη σχολική εθνική γιορτή της 25ης Μαρτίου
18.30-19.00	συζήτηση

 

19.00-19.30             διάλειμμα για καφέ

 

2^η Συνεδρία              νέοι ερευνητές και ερευνήτριες

Προεδρείο:              Σωφρόνης Χατζησαββίδης (Α.Π.Θ.)

 

19.30-20.30

Ευμορφία Κηπουροπούλου Η κατασκευή της εθνικής ταυτότητας στον λόγο των αλλοδαπών μαθητών: η φωνή των «άλλων»   Λία Φίγγου «Φόβος», «διακινδύνευση» και η κοινωνική αναπαράσταση του ρατσισμού στο λόγο περί μετανάστευσης   Αντώνης Σαπουντζής Η χρήση της ελληνικής μετανάστευσης στο εξωτερικό στο λόγο για τους οικονομικούς μετανάστες στην Ελλάδα   Μαρία Ξενιτίδου Η διαχείριση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας και οι μετανάστες: «δικαιούχοι», «συνδικαιούχοι» και «οι άλλοι»

20.30-21.00

συζήτηση

 

 

22.00                       δείπνο

 

 

Σάββατο 19 Μαΐου 2007

 

3^η Συνεδρία

Προεδρείο:              Νέλλη Ασκούνη (Πανεπιστήμιο Αθηνών)

                               

10.00-10.30	Θάλεια Κωνσταντινίδου (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας) Η κατασκευή του έθνους-κράτους ως κράτους πρόνοιας στο λόγο της διαχείρισης της πολιτισμικής διαφοράς στην εκπαίδευση
10.30-11.00	Σωφρόνης Χατζησαββίδης (Α.Π.Θ.) Από τη γλωσσ(ολογ)ική  μυθοπλασία  στην εθνογενετική  ιδεολογία: η περίπτωση της ρομανές στα Βαλκάνια
11.00-11.30	Γιώργος Αγγελόπουλος (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) Οι πολλαπλοί χρόνοι της πολυπολιτσιμικότητας στη Θεσσαλονίκη
11.30-12.00	συζήτηση

 

 

12.0-12.30               διάλειμμα για καφέ

 

^4η Συνεδρία

Προεδρείο:              Γιώργος Αγγελόπουλος (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)

 

12.30-13.00	Αλεξάνδρα Ανδρούσου  (Πανεπιστήμιο Αθηνών) H διαχείριση της ετερότητας στο πλαίσιο μιας επιμορφωτικής παρέμβασης στη μειονοτική εκπαίδευση
13.00-13.30	Νέλλη Ασκούνη (Πανεπιστήμιο Αθηνών) Η εκπαίδευση της μειονότητας στη Θράκη: πεδίο συγκρούσεων και κοινωνικών αλλαγών
13.30-14.00	Μιχάλης Μπαρτσίδης (Δρ Φιλοσοφίας) H ετερότητα ως πρόβλημα της πολιτικής
14.00-14.30	συζήτηση

 

                               

14.30-16.00             γεύμα

 

16.00-18.00

στρογγυλή τράπεζα με θέμα: Ταυτότητες και ετερότητες στη μετανεωτερική εποχή-θεωρητικοί προβληματισμοί και προτεινόμενα μέτρα στο σημερινό ελληνικό σχολείο Άννα Φραγκουδάκη & Θάλεια Δραγώνα (Πανεπιστήμιο Αθηνών) Νίκος Μποζατζής (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Φωτεινή Τσιμπιρίδου & Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης  (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) τη συζήτηση συντονίζει η Βενετία Αποστολίδου (Α.Π.Θ.)

 

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ

Ονοματεπώνυμο	ιδιότητα
Γιώργος Αγγελόπουλος	Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Αλεξάνδρα Ανδρούσου	Επίκουρη Καθηγήτρια Διδακτικής Μεθοδολογίας, ΤΕΑΠΗ, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Βενετία Αποστολίδου	Επίκουρη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης, ΠΤΔΕ, Α.Π.Θ.
Νέλλη Ασκούνη	Επίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, ΤΕΑΠΗ, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Θάλεια Δραγώνα	Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, ΤΕΑΠΗ, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Γιώργος Καλογεράς	Καθηγητής Aμερικανικής Λογοτεχνίας και Πολιτισμού, Τμήμα Αγγλικής, Α.Π.Θ.
Νατάσα Κεσίδου	Λέκτορας Συγκριτικής Παιδαγωγικής & Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Τομέας Παιδαγωγικής, Φιλοσοφική Σχολή, Α.Π.Θ.
Ευμορφία Κηπουροπούλου	Υποψήφια Δρ, υπότροφος ΠΕΝΕΔ, Τομέας Παιδαγωγικής, Φιλοσοφική Σχολή, Α.Π.Θ.
Θάλεια Κωνσταντινίδου	Λέκτωρ, Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών Φλώρινας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
Μιχάλης Μπαρτσίδης	Δρ Φιλοσοφίας
Νίκος Μποζατζής	Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Κυριάκος Μπονίδης	Επίκουρος Καθηγητής, Σχολικής Παιδαγωγικής και Παιδαγωγικής της ειρήνης, Τομέας Παιδαγωγικής, Φιλοσοφική Σχολή, Α.Π.Θ.
Μαρία Ξενιτίδου	Υποψήφια Διδάκτωρ South-East European Research Centre, (SEERC), Α research center of the University of Sheffield and City Liberal Studies
Αντώνης Σαπουντζής	Μεταδιδακτορικός Ερευνητής, Τμήμα Ψυχολογίας, A.Π.Θ.
Φωτεινή Τσιμπιρίδου	Επίκουρη Καθηγήτρια, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης	Επίκουρος Καθηγητής στην Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Λία Φίγγου	Διδάσκουσα  Κοινωνικής Ψυχολογίας (ΠΔ 407), Τμήμα Ψυχολογίας, Α.Π.Θ.
Άννα Φραγκουδάκη	Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, ΤΕΑΠΗ,  Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σωφρόνης Χατζησαββίδης	Καθηγητής, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Α.Π.Θ.
Ελένη Χοντολίδου	Επίκουρη Καθηγήτρια Σχολικής Παιδαγωγικής, Τομέας Παιδαγωγικής, Φιλοσοφική Σχολή, Α.Π.Θ.

 

Οργανωτική Επιτροπή:

Ελένη Χοντολίδου (Επίκουρη Καθηγήτρια, Α.Π.Θ.) hodol@edlit.auth.gr

Έφη Κηπουροπούλου (υποψήφια Δρ Α.Π.Θ. υπότροφος ΠΕΝΕΔ) evmorfia@otenet.gr

Κική Λεοντιάδου (γραμματέας του Τομέα Παιδαγωγικής Α.Π.Θ.) k11leo@edlit.auth.gr

technorati tags:συνεδριο, ταυτοτητες, θεσσαλονικη, μετανεωτερικοτητα, ετεροτητες

Blogged with Flock